基础泰语（2）第六课（课文及课后答案）

บทสนทนา 1

ลูกค้า:ทุเรียนนี้ขายยังไงคะ? 顾客:这个榴莲怎么卖？ แม่ค้า:ขายเป็นกิโลค่ะ กิโลละ ๔๗ บาทค่ะ 商贩:论公斤卖，每公斤47株。 ลูกค้า:ลองชั่งลูกนี้ดูซิคะ 顾客:帮我称一下这个吧。 แม่ค้า:๓กิโลครึ่ง๑๖๘บาทค่ะ จะเอาอะไรอีกไหมคะ? 商贩:3公斤半，总共168株，还要其他的东西吗？ ลูกค้า:มังคุดล่ะ ราคาเท่าไรคะ? 顾客:山竹呢？多少钱？ แม่ค้า:กิโลละ๔๐บาทค่ะ 商贩:每公斤40株。 ลูกค้า:งั้นขอ ๒ กิโลค่ะ ทั้งหมดเท่าไรคะ? 顾客:那要两公斤，总共多少钱？ แม่ค้า:๒๔๘ บาท 商贩:299株。 ลูกค้า:ลดหน่อยได้ไหมคะ? 顾客:少一点可以吗？ แม่ค้า:๒๔๐ ก็แล้วกัน 商贩:那就240株吧。 ลูกค้า:นี่ ๒๕๐ นะคะ 顾客:这是250株。 แม่ค้า:นี่ค่ะ ทอนให้คุณ ๑๐ บาท 商贩:找你10株。 บทสนทนา 2

ลูกค้า:ดิฉันอยากได้เสื้อสักตัวค่ะ 顾客:我想买件衣服。 พนักงานขาย:คุณใส่เบอร์อะไรคะ? เบอร์เอสหรือเบอร์เอ็มคะ? 售货员:你穿什么码？S码还是M码？ ลูกค้า:เบอร์เอ็มค่ะ ขอดูเสื้อสีดำตัวนั้นหน่อยค่ะ ราคาเท่าไรคะ? 顾客:M码，我想看看那件黑色的衣服，多少钱？ พนักงานขาย:ตัวละ ๑๙๙ หยวนค่ะ คุณลองใส่ดูซิคะ ห้องลองอยู่ทางโน้นค่ะ 售货员:每件199元，你可以试穿看看，试衣间在那。 ลูกค้า:ตัวนี้เล็ก(คับ)ไปหน่อย 顾客:这件小了点。 พนักงานขาย:ตัวนี้ล่ะคะ 售货员:这件呢？ ลูกค้า:ตัวนี้ใหญ่(หลวม) ไปหน่อย 顾客:这件大了点。 พนักงานขาย:ถ้างั้น ลองดูแบบอื่นไหมคะ? ตัวนี้ชอบไหมคะ? 售货员:那么，要不要试试别的款？这件喜欢吗？ ลูกค้า:อือ สวยดี เท่าไรคะ? 顾客:嗯！好看！多少钱？ พนักงานขาย:ตัวละ ๒๙๙ หยวน ถ้าซื้อสองตัวก็ลดให้ ๑๐ เปอร์เซ็นต์ 售货员:每件299元，买两件打九折。 ลูกค้า:งั้นเอาแบบนี้แหละ สีดำตัวหนึ่ง สีน้ำตาลตัวหนึ่ง ทั้งหมดเท่าไรคะ? 顾客:那就要这件，要一件黑色的，一件棕色的，总共多少钱？ พนักงานขาย:๕๓๘ หยวนค่ะ จะจ่ายเป็นเงินสดหรือบัตรเครดิตคะ? 售货员:538元，用现金支付还是信用卡支付？ ลูกค้า:บัตรเครดิตค่ะ 顾客:信用卡。 พนักงานขาย:กรุณาไปจ่ายเงินที่แคชเชียร์นะคะ 售货员:请到收银台支付。 课后练习

泰翻中

(1)—คุณจะซื้ออะไรครับ? —ดิฉันอยากจะซื้อเสื้อสักตัวค่ะ ไม่ทราบว่าอยู่ตรงไหนคะ? —你要买什么？—我想买件衣服，不知道在哪里？ (2)—แอปเปิ้ลนี่ ขายยังไงคะ?—สิบหยวนสามลูกค่ะ —这个苹果怎么卖？—十元三个。 (3)—กระโปรงตัวนี้ราคาเท่าไรคะ? —ตัวละ๑๙๙บาทค่ะ —这条裙子多少钱？—每条199株。 (4)—ฉันอยากซื้อกางเกงสักตัวค่ะ —คุณชอบสีอะไรคะ? —ฉันชอบสีน้ำเงินค่ะ —ตัวนี้สวยดี คุณชอบไหมคะ? —ราคาเท่าไรคะ? —๑๙๙บาทค่ะ—ลดให้หน่อยซิคะ —ลดไม่ได้แล้วค่ะ —งั้นขอเบอร์แอลนะคะ —นี่ค่ะ —我想买条裤子 —你喜欢什么颜色？ —我喜欢蓝色。 —这条很漂亮，你喜欢吗？ —多少钱？ —199株。—便宜一点嘛。 —已经不能再便宜了。 —那要一条L号的。 —给你。 (5)—ลำไยกิโลละเท่าไรคะ? —๔๐บาทค่ะ ลองชิมได้นะคะ —อือ หวานดี ขอ๒กิโลค่ะ —๘๐ บาทค่ะ ขอบคุณค่ะ —龙眼多少钱一公斤？—40株，可以尝尝看。 —嗯！很甜！要两公斤。 —总共40株，谢谢你。 (6)เขาเป็นคนญี่ปุ่น มาเที่ยวประเทศไทยหลายวันแล้ว เขาชอบประเทศไทยมาก อาหารไทยอร่อย เขาชอบทานผลไม้ไทยมาก เมื่อวานนี้เขากับเพื่อนคนไทยไปซื้อผลไม้ที่ตลาด มีผลไม้หลายชนิด เช่น ลิ้นจี่ ลำไย มังคุด องุ่น สับปะรดและกล้วย องุ่นกิโลละ ๑๘๐ บาท ลิ้นจี่กิโลละ๙๐ บาท มังคุดกิโลละ ๔๐ บาทและลำไยกิโลละ ๖๐ บาท เขาไม่ซื้อองุ่นเพราะแพง เขาซื้อมังคุด๒กิโลมังคุดอร่อยมาก 他是日本人，来泰国玩了好几天了。他很喜欢泰国，泰国菜很美味，他很喜欢吃泰国的水果。昨天他和泰国的朋友去市场买水果，有很多种类，比如:荔枝，龙眼，山竹，葡萄，菠萝和香蕉。葡萄每公斤140株，荔枝每公斤90株，山竹每公斤40株还有龙眼每公斤60株。他没买葡萄，因为有点贵。他买了2公斤山竹，山竹很美味！ 中翻泰

(1)这西瓜怎么卖?—论个卖，八元一个。 —แตงโมนี้ขายยังไงคะ? —ขายเป็นลูกค่ะ ลูกละ๘หยานค่ะ (2)龙眼多少钱一斤?—十二元一斤，两斤二十。 —ลำไยกิโลละเท่าไรคะ? —โลละ๑๒หยวน ๒กิโล๒๐หยวนค่ะ (3)我要三斤苹果、四斤荔枝、两个芒果，总共多少钱?—总共四十八元。便宜一些，行吗?—那就四十五元吧。找你五元。 —ฉันอยากเอาแอปเปิ้ล๓กิโล ลิ้นจี่๔กิโลและมะม่วงสองลูก ทั้งหมดเท่าไรคะ? —ทั้งหมด๔๘หยวนค่ะ ลดให้หน่อยได้ไหมคะ?  —๔๕หยวนก็แล้วกัน ทอนให้คุณ๕หยวน (4)我想买一件粉红色的衣服和一条牛仔裙,这里有卖吗? ฉันอยากซื้อเสื้อสีชมพูตัวหนึ่งและกระโปรงตัวหนึ่ง ที่นี่มีไหมคะ? (5)请拿那件上衣看看。—你喜欢什么颜色的?—红色或褐色都可以。—红色和褐色的都卖完了，别的颜色要吗?—也可以。 —กรุณาเอาเสื้อตัวนั้นมาดูซิ —คุณชอบสีอะไรคะ? —สีแดงหรือสีน้ำตาลค่ะ —สีแดงและสีน้ำตาลขายหมดแล้ว สีอื่นได้ไหมคะ? —ก็ได้นะคะ (6)我可以试一下这条裤子吗?—可以，试衣间在那边。—这条小了些，我想要大码的。—这款已经没有大码的了 ,那款怎么样?—嗯，挺好看的，有黑色的吗?—有。 要试吗?—不用试了，我就要这条啦，多少钱一条?—九十九元一条，买两条一百八十。—那我要一条黑色的， 一条白色的吧。 —ฉันลองดูกางเกงตัวนี่ได้ไหมคะ? —ได้ค่ะ ห้องลองอยู่ทางโน้นค่ะ —ตัวนี้เล็กไปหน่อย ฉันอยากเอาเบอร์ใหญ่ค่ะ —แบบนี้เบอร์ใหญ่หมดแล้ว แบบนั้นเป็นยังไงคะ? —อือ สวยดี มีสีดำไหมคะ? —มีค่ะ จะลองดูซิไหมคะ? —ไม่ต้องแล้วค่ะ ฉันก็เอาตัวนี้ค่ะ ตัวละเท่าไรคะ? —ตัวละ๙๙หยวน ถ้าซื้อสองตัวก็๑๘๐หยวนค่ะ —งั้นเอาสีดำตัวหนึ่ง สีขาวตัวหนึ่งค่ะ (7)麻烦你帮我去收银台交钱，好吗? กรุณาช่วยฉันไปจ่ายเงินที่แคชเชียร์ได้ไหมคะ? (8)老师让我们用每个词造两个句子。 อาจารย์ให้เราใช้แต่ละคําแต่งสองประโยค (9)我想去上海购物两三天，你跟我一起去吗? ฉันอยากไปช็อปปิ้งที่เซี่ยงไฮ้สักสองสามวัน คุณจะไปกับฉันด้วยกันไหมคะ? (10)在这里购物用现金或信用卡都可以支付。 ซื้อของที่นี่ใช้เงินสดหรือบัตรเครดิตก็ได้ค่ะ 作者:潘婕