欢迎光临散文网 会员登陆 & 注册

加利西亚诗歌《手中的正义》(A Xustiza Pola Man)

2022-11-25 17:36 作者:Hooksiel  | 我要投稿

A Xustiza Pola Man

Rosalía de Castro, e Sangre de Muerdago

– Follas Novas – 1880


手中的正义

罗莎莉亚·德·卡斯特罗,由槲寄生之血改编为歌曲

出自《新诗集》,1880年


Aqués que tén fama d' honrados na vila

roubáronme tanta brancura qu' eu tiña;

botáronme estrume nas galas dun día,

a roupa de cote puñéronma en tiras.


Nin pedra deixaron en dond' eu vivira;

sin lar, sin abrigo, morei nas curtiñas;

ó raso cas lebres dormín nas campías;

meus fillos... ¡meus anxos!... que tant' eu quería,

¡morreron, morreron ca fame que tiñan!


Quedei deshonrada, mucháronm' a vida,

fixéronm' un leito de toxos e silvas;

i en tanto, os raposos de sangre maldita,

tranquilos nun leito de rosas dormían.


     *


-- Salvádeme ¡ouh, xueces!, berrei... ¡Tolería!

De min se mofaron, vendeum' a xusticia.

-- Bon Dios, axudaime, berrei, berrei inda...

tan alto qu' estaba, bon Dios non m' oíra.

Estonces, cal loba doente ou ferida,

dun salto con rabia pillei a fouciña,

rondei paseniño... (ne' as herbas sentían)

i a lúa escondíase, i a fera dormía

cos seus compañeiros en cama mullida.


Mireinos con calma, i as mans estendidas,

dun golpe ¡dun soio! deixeinos sin vida.

I ó lado, contenta, senteime das vítimas,

tranquila, esperando pola alba do día.


I estonces... estonces cumpreuse a xusticia:

eu, neles; i as leises, na man qu' os ferira.


################################


村里以诚实闻名的人们

夺走了我曾有的一切;

在节庆的日子,他们向我投粪,

还把我的衣服一条条撕毁。


我住过的地方,他们一块石头也没留下;

再无家园,再无庇护,我在枯草中死去。

我同野兔们一起睡在田野里;

我的孩子!我的天使!那些我爱的人,

死去了!因饥饿而死去!


他们羞辱我的灵魂,践踏我的生命,

还为我铺就荆棘和蔷薇的破榻。

与此同时,那些被诅咒的血红狐狸,

却安睡于玫瑰簇拥的温床。


---救救我,哦,法官!我尖叫…疯狂!

他们讥笑我,正义背叛了我。

---上帝啊,请帮帮我,我至今仍在哀号...

我竭力高呼,上帝却不曾聆听。

然后,像一只痛苦的、受伤的狼,

我愤怒地跳起来,拿起镰刀,

默默潜行,不惊动一片草叶...

月亮藏了起来,野兽和他们的同伙

在温柔的梦乡中睡熟了。


我平静地看着他们,手掌摊开,

砸下去,只一次!我杀了他们。

我满心欢喜,就坐在死者身旁,

静静期待着黎明的到来。


就这样,就这样,正义得到了伸张:

我,于他们之间;法的正义,紧握在挥刀的手中。

加利西亚诗歌《手中的正义》(A Xustiza Pola Man)的评论 (共 条)

分享到微博请遵守国家法律