Pahonia （Łacinka）

Tołki ŭ sercy trzywożnym paczuju

Za krainu radzimuju żach, -

Ŭspomniu Wostruju Bramu światuju

I wajakaŭ na hroznych kaniach.

Ŭ bielaj pienie pranosiacca koni,

Rwucca, mknucca i ciażka chrzypiać -

Staradaŭniaj Łitoŭskaj Pahoni

Nie raźbić, nie spynić, nie strzymać.

 

U biazmiernuju dał wy łiacicie,

A za wami, prad wami - hady.

Wy za kim ŭ pahoniu śpiaszycie?

Dzie szłachi waszy jduć i kudy?

Mo jany, Bielaruś, paniaśłisia

Za twaimi dziaćmi naŭzdahon,

Szto zabyłi ciabie, adrakłisia,

Pradałi i addałi ŭ palon?

 

Bicie ŭ sercy ich - bicie miaczami,

Nie dawajcie czużyncami być!

Chaj paczujuć, jak serca naczami

Ab radzimaj staroncy bałić.

Maci rodnaja, Maci-kraina!

Nia ŭściszycca hetaki boł

Ty prabacz, Ty przymi swajho syna,

Za Ciabie jamu ŭmierci dazwoł!

 

Ŭsio łatuć i łatuć tyja koni,

Srebnaj zbrujaj dałoka hrzymiać

Staradaŭniaj Łitoŭskaj Pahoni

Nie raźbić, nie spynić, nie strzymać.